Kanon rasy ludzkiej

Esteban Borges

„Z Ethêl powstał Lud Drugi nazwany Ludźmi. Mieli oni na wielkich, pustych przestrzeniach stworzyć osady, wsie i miasta, i tchnąć tam życie. Takoż się stało. Ludzie są wyżsi od Arthan, szczuplejsi, lecz mniej odporni na trudy wędrówek. Wszelako podróżować nie musieli, gdyż utworzyli swe liczne osady. Każda niemalże rodzina zapragnęła mieszkać w odosobnieniu, ustanawiać własne prawa i po swojemu je egzekwować. Sama obsiewać pola i plony z tych pól zbierać. Puste wcześniej przestrzenie przestały być puste. Bogowie mogli słuchać licznych głosów wypełniających powietrze. Także głosów bitew, co jednak było pomyślane.” Wypis z Księgi Lintharii nieznanych autorów, zredagowanej w roku 3405 przez Etalda, nadwornego skrybę króla Taiarda XII Miłościwego.

Wśród Ludzi panuje zróżnicowana hierarchia zależąca często od rodziny, w której dziecko się rodzi, a także od zdobytego majątku. Choć pieniądze łatwiej zdobyć tym wysoko urodzonym, chłopi pracują przez wiele lat, a rzadko udaje im się uzbierać większe sumy. Część swych dochodów (tak zwaną dziesięcinę) muszą oddać skarbowi państwa, o co dbają odpowiedni urzędnicy należący do najbardziej znienawidzonych, piętnowanych wręcz postaci.
Ludzie są niezwykle zróżnicowani. Najniżsi dorośli mierzą mniej, niż 5 stóp, podczas gdy wzrost najwyższych może wynosić nawet 6,5 stopy. Także pod względem rozwoju, mogą być dobrzy w każdej dziedzinie. Z wyjątkiem niezwykle rzadkich, niezwykle utalentowanych ludzi, nie rodzą się z predyspozycjami do jakiejś dziedziny. Przeważnie wszystkiego muszą uczyć się od podstaw, ale zdarza się, iż ci najbardziej wytrwali przewyższają w swoim rzemiośle przedstawicieli ludów lepiej do niego przystosowanych.